Āḷavandār

śrīḥ śrīmate śatakopāya namaḥ śrīmate rāmānujāya namaḥ śrīmad varavaramunaye namaḥ śrī vānācala mahāmunaye namaḥ

Bir önceki yazıda (https://acharyas.koyil.org/index.php/2025/11/07/manakkal-nambi-turkish/) Maṇakkāl Nambi’den bahsetmiştik. Şimdi Ōrāṇvaḻi Guru Paramparā’mızın bir sonraki Ācāryan’ı Āḷavandār’a geçeceğiz.

Āḷavandār – Kāṭṭu Mannār Kōyil

Tirunakṣatram’ı: Āḍi, Uttarāḍam

Avatārasthalam’ı: Kāṭṭu Mannār Koil

Ācāryan’ı: Maṇakkāl Nambi

Śiṣya’ları: Periya Nambi, Periya Tirumalai Nambi, Tirukkōṣṭiyūr Nambi, Tirumālaiāṇḍān, Deivavāriyāṇḍān, Vānamāmalaiyāṇḍān, Īśvarāṇḍān, Jīyarāṇḍān, Āḷavandār Āḻvān, Tirumogūrappan, Tirumogūr Ninṟār, Dēvaperumāḷ, Māraṇēri Nambi, Tirukkacci Nambi, Tiruvaraṅga Perumāḷ Arayar (Maṇakkāl Nambi’nin śiṣya’sı ve Āḷavandār’ın oğlu), Tirukkurugūr Dāsar, Vakulābharaṇa Somayājiyār, Ammaṅgi, Āḷkoṇḍi, Govinda Dāsar (Vadamadurai’de doğmuştur), Nāthamuni Dāsar (Rāja Purohita / Saray Alimi), Tiruvaraṅgaththamun (Rāja Mahiśi / Kraliçe).

Eserleri: Catuḥślokī, Stotra-ratnam, Siddhitrayam, Āgama Prāmāṇyam, Gītārtha Saṅgraham

Paramapadam’a Erdiği Yer: Tiruvaraṅgam

Yamunai Turaivar, Kāṭṭu Mannār Koil’de doğdu. Zamanla Āḷavandār olarak tanındı. Kendisi aynı zamanda Periya Mudaliyār, Paramācāryar, Vādimatēbha Siṃhendra isimleriyle de bilinir.

Īśvara Muni’nin oğlu ve Nāthamunigaḷ’ın torunu olarak bu dünyaya geldi. Mahābhāṣya Bhaṭṭar’dan sāmānya śāstram (genel metinleri) öğrendi. Yamunai Turaivar öğrencilik hayatına böylece devam ederken kralın sarayında âlim olan Ākkiyāḻvān, Yamunai Turaivar’ın hocası dâhil tüm âlimlere (paṇḍitlere) temsilcilerini gönderip ona vergi vermelerini talep eder. Mahābhāṣya Bhaṭṭar bu durumdan endişelenmeye başlar. Bunu gören Yamunai Turaivar meseleyi çözeceğini söyler ve ucuz şöhret peşinde koşan şairleri yerle bir edeceğini ifade eden bir śloka yazıp gönderir. Bunu gören Ākkiyāḻvān öfkelenir ve Yamunai Turaivar’ı saraya getirmek için askerlerini yollar. Yamunai Turaivar ise ancak kendisine gereken saygı gösterildiğine geleceğini söyler. Bunun üzerine kral ona bir tahtırevan gönderir ve genç Yamunai Turaivar saraya gelir.

Yamunai Turaivar ile Ākkiyāḻvān münazaraya başlamak üzeredir. Bu sırada kraliçe, krala Yamunai Turaivar’ın kazanacağından emin olduğunu, eğer kaybederse bundan sonra kralın hizmetkârı olacağını söyler. Kral ise Ākkiyāḻvān’ın kazanacağından emindir. Eğer Yamunai Turaivar kazanırsa krallığın yarısını ona vereceğini söyler.

Ākkiyāḻvān münazara becerisine çok güvenerek Yamunai Turaivar’ı ne söylerse söylesin hiç çaba sarf etmeden çürütebileceğini iddia eder. Bunun üzerine Yamunai Turaivar üç beyanda bulunur:

Ākkiyāḻvān’ın annesi çocuksuz değildir.
Kralın gücü her şeye yeter.
Kraliçe iffetli (saf, namuslu) bir hanımdır.

Bunu duyan Ākkiyāḻvān şaşkınlıkla susar. Kraldan korktuğu için bu beyanların hiçbirini çürütemez. Ākkiyāḻvān suskun kalınca Yamunai Turaivar kendi yaptığı bu üç beyanı şöyle çürütür:

Ākkiyāḻvān annesinin tek evlâdı olduğu için annesi çocuksuzdur (sāmānya śāstram’a göre sadece bir çocuğu olan kadın çocuksuz kabul edilir).
Kral, her şeyin hükümdarı olmadığı için her şeye muktedir değildir – sadece bu krallığı yönetir, başka yerde hükmü geçmez.
Śāstra kurallarına göre yapılan evliliklerde gelin önce çeşitli mantralarla deva’lara sunulur. Bu açıdan kraliçe iffetli sayılamaz.

Ākkiyāḻvān, Yamunai Turaivar’ın gerçek ustalığını anlar ve sonunda devam eden münazaralarda Yamunai Turaivar’ın śāstra’dan Viśiṣṭādvaita Siddhāntam’ı (Śrī Vaiṣṇava felsefesini) kanıtlayan güçlü açıklamalarıyla tartışmada yenilir. Bunun üzerine Ākkiyāḻvān Yamunai Turaivar’ın śiṣya’sı olur. Kraliçe de ona münazarayı kazanıp kendisini hizmetkârlıktan kurtardığı için “Āḷavandār” ismini verir. “Āḷavandār”, hüküm sürmeye ve korumaya gelen kişi anlamına gelir. Āḷavandār kazanarak krallığın yarısını alır ve dikkatini idari meselelere yöneltir.

Maṇakkāl Nambi’yi anlatan önceki yazımızda onun Āḷavandār’ı nasıl tekrar Hakikate getirdiğini, dünyevî bağlardan vazgeçirdiğini ve onu Śrīraṅgam’da Sampradāya’mızın lideri yaptığını görmüştük. Āḷavandār Śrīraṅgam’a geldiğinde artık bir sannyāsī olup Sampradāya’mızı yaymaya başlar. Birçok kişi onun śiṣya’sı olur.

Maṇakkāl Nambi bir keresinde Āḷavandār’dan Kurugai Kāvalappan’a gidip ondan aṣṭāṅga yoga’nın sırlarını öğrenmesini buyurur. Oraya vardığında Kurugai Kāvalappan yoga yoluyla tamamen Bhagavān’ı tecrübe etmekte ve O’na odaklanmış haldedir (bhagavad-anubhavam). Āḷavandār bunu görüp onu rahatsız etmek istemez ve śiṣya’larıyla birlikte bir duvarın arkasında sessizce durur. Buna rağmen Kurugai Kāvalappan Āḷavandār’ın geldiğini fark eder ve şöyle der: Normalde kim gelirse gelsin hep aynı şekilde duran Emperumān (Viṣṇu), Āḷavandār geldiğinde O’na doğru baktı; böylece gelen kişi’nin Nāthamunigaḷ’ın ailesinden olduğunu anladım, çünkü Nāthamunigaḷ (Kurugai Kāvalappan’ın Ācārya’sı ve Āḷavandār’ın dedesi) Emperumān için son derece değerlidir. Kurugai Kāvalappan ona yoga’yı şimdi öğretmeyeceğini söyler, (tam bu dünyadan ayrılıp Paramapadam’a ermesinden hemen önceye denk gelen) belirli bir tarih verip o zaman gelmesini buyurur. Fakat tam o tarihte Āḷavandār Tiruvanantapuram’ı ziyaret etmektedir ve bu ziyaretin sırada ona verilen tarihin artık geçtiğini fark eder.

Bu arada Āḷavandār’ın Deivavāriyāṇḍān adlı śiṣya’sı, Ācārya’sından ayrı kalmaya dayanamayarak Tiruvanantapuram’a doğru yola çıkar; ve o sırada Āḷavandār da ziyaretini bitirmiştir ve Śrīraṅgam’a dönmektedir. Tiruvanantapuram’ın girişinde ikisi birbirleriyle karşılaşırlar. Deivavāriyāṇḍān Ācārya’sıyla buluştuğu için sevinçle dolar. Āḷavandār ona zaten buraya kadar gelmişken Tiruvanantapuram’daki tapınağa gidip Viṣṇu’nun bu kutsal mekandaki formu olan Anantaśayana Perumāḷ’a tapmasını söyler. Deivavāriyāṇḍān ise Āḷavandār’ın Emperumān’dan bile daha değerli olduğunu, tapınağa gitmeden O’nunla geri dönmek istediğini ifade eder. İşte Deivavāriyāṇḍān’ın böyle sonsuz Ācārya bhakti’si vardı.

Āḷavandār Śrīraṅgam’a geri döner ve kendisinden sonra Sampradāya’nın liderliğini kimin devralacağını düşünür. Kāñcīpuram’da Yādavaprakāśa diye bir öğretmenden ders alan parlak bir öğrenci Iḷaiyāḻvār’ın (Śrī Rāmānuja) varlığını öğrenir. Bunun üzerine Āḷavandār Kāñcīpuram’ı ziyarete gider ve Devaperumāḷ tapınağının Kariyamānikka Perumāḷ sannidhi’si önünden geçmekte olan Iḷaiyāḻvār’ı görüp ona kutsal bakışını (kaṭākṣam) bahşeder; böylece Iḷaiyāḻvār farkında olmadan Āḷavandār’ın lütfunu elde eder. Ardından Āḷavandār Viṣṇu’nun Kāñcīpuram’daki formu Dēvaperumāḷ’ın huzuruna çıkıp O’na Iḷaiyāḻvār’ı Sampradāya’nın bir sonraki lideri yapması için teslim olur (śaraṇāgati). Bu śaraṇāgati sonradan bir mahā vṛkṣa (devasa ağaç) olacak Emperumānār Darśanam’ın (Śrī Vaiṣṇava Sampradāya’sının) ihtişamlı geleceğinin tohumlarını eker. Āḷavandār aynı zamanda śiṣya’sı Tirukkacci Nambi’den de Iḷaiyāḻvār’a manevi gelişiminde yardımcı olmasını buyurur.

Āḷavandār hastalandıktan sonra tüm śiṣya’larından artık bundan sonra Tiruvaraṅga Perumāḷ Arayar’a bağlı kalmalarını buyurur. Carama dasai sırasında (saṃsāra’daki vakti sona ererken) çok önemli öğretiler verir. Bu değerli buyrukların bazıları şunlardır:

Divyadeśam’lar tüm hayatımızdır. Sürekli Divyadeśam’ları düşünüp o kutsal mekanlarda kainkaryam’da (hizmette) bulunmalıyız.
Periya Perumāḷ’ın nilüfer ayaklarında kalan Tiruppāṇāḻvār’a tapmalıyız. Āḷavandār, ayrıca kendisinin de sürekli (Tiruvaraṅga Perumāḷ Arayar tarafından tapılan) Tiruppāṇāḻvār’ı hem upāya (yol, araç) hem de upeya (varılacak son amaç) olarak gördüğünü, sürekli onu düşündüğünü söyler. Ayrıca (Tiruvenkaṭamudaiyān’a kilden çiçek sunan) Kurumbarutha Nambi ile (Dēvaperumāḷ’a yelpaze kainkaryamı yapan) Tirukkacci Nambi’nin Tiruppāṇāḻvār ile aynı seviyede olduklarını söyler.
Bir prapannan (Tanrı’ya teslim olmuş kişi) ne ātma yātrai (bedeninin akıbeti) ne de deha yātrai (ruhunun akıbeti) için endişeye kapılmalıdır. Ātmā, Emperumān’ın atyanta paratantran’ı (O’nun tamamen muhtacı) olduğundan O Kendisi ātmā’yı korur. Deha ise zaten karma’ya bağlıdır; puṇya/pāpa’mız (geçmişten şimdiye kalan sevap ve günahlar) deha yātrai’yi zaten sürdürür. Bu nedenle her ikisi için de endişelenmemize gerek yoktur.
Bhāgavata’lar (Bhagavān’a adanan kişiler) arasında ayrım yapmamalıyız; onları en az Emperumān’la aynı seviyede görmeli ve öyle davranmalıyız.
Emperumān’ın caraṇāmṛtam’ını nasıl kabul ediyorsak Ācārya’nın śrīpāda tīrtham’ını da aynı hürmetle kabul etmeliyiz.
Ve biz (Yāmunācārya gibi Ācāryalar) başkalarına śrīpāda tīrtham verirken bunu sadece Vākya Guruparamparai (Ācārya isimleri) ile Dvaya mahāmantra’yı zikrederek, tüm Guru Paramparā’yı temsilen yapmalıyız.

Āḷavandār sonunda tüm śiṣya’larını ve Śrīvaiṣṇava’ları etrafına çağırır. Herhangi bir hatası için af diler ve śrīpāda tīrtham’larını kabul eder, pnlara tadiyārādhana’da bulunur (Tanrı’ya tamamen adanan saf kişilikler olduklarını bilerek onlara hürmetle tapar) ve carama tirumēni’sini (kutsal bedeninin son halini) terk ederek Paramapadam’a erer. Śiṣya’ları derin hüzne kapılırlar, ama yine de büyük bir kutlamaya başlarlar. Bir Śrīvaiṣṇava vücudunu terk ettiğinde Paramapadam’a (En Yüksek Makam’a) varacağı, Orada eşsiz güzelliğe yani Bhagavān’a ulaşacağı için onlara yas yerine kutlama yapılır. Āḷavandār’ın tirumañjana, śrīcūrṇa paripālana, alaṅkāra, brahma ratha gibi carama kainkaryam’ları (son ağırlanma törenleri) Ācārya biyografilerinde detaylı aktarılmıştır.

Tam Āḷavandār bu dünyadan ayrıldığı sırada Periya Nambi, Iḷaiyāḻvār’ı Śrīraṅgam’a getirmek ve Āḷavandār’ın huzuruna sunmak üzere Kāñcīpuram’a gitmişti. Iḷaiyāḻvār Dēvaperumāḷ’a hizmet etmek için kuyudan su getirirken Periya Nambi Stotra Ratnam eserini yüksek sesle okur. Iḷaiyāḻvār duyduğu eserin güzelliğinden ve derin anlamlarından etkilenip Periya Nambi’ye kimin eserini okuduğunu sorar. Periya Nambi bunun üzerine Āḷavandār’ın görkeminden bahseder ve Iḷaiyāḻvār’a onu ziyaret etmesini söyler. Iḷaiyāḻvār Dēvaperumāḷ ve Tirukkacci Nambi’den izin alıp Periya Nambi ile birlikte Śrīraṅgam’a doğru yola koyulurlar. Oraya vardıklarında ise Āḷavandār’ın kutsal bedeninin tören eşliğinde taşındığını görürler. Periya Nambi bunu görünce gözyaşlarına boğulup yere yığılır, Iḷaiyāḻvār da hüzün içinde etraftaki Śrīvaiṣṇava’lara ne olduğunu sorduktan sonra Āḷavandār’ın Paramapadam’a gittiğini anlar.

Āḷavandār’ın son kainkaryam’ları tam başlayacakken herkes bir elinin üç parmağının kapalı durduğunu fark eder. Iḷaiyāḻvār bunun sebebini sorunca Śrīvaiṣṇava’lar ona Āḷavandār’ın yerine gelmemiş üç kutsal arzusu olduğu söyler:

Vyāsa ve Parāśara Ṛṣi’ye minnettarlığımızın gösterilmesi,
Nammāḻvār’a olan sevgimizin ifade edilmesi,
Vyāsa’nın Brahma Sūtra eserindeki Viśiṣṭādvaita Siddhānta’yı gösteren bir bhāṣya (tefsir) yazılması.

Iḷaiyāḻvār bu Āḷavandār’ın bu üç arzusunu duyduğu gibi hepsini yerine getireceğine yemin eder ve Āḷavandār’ın parmakları hemen açılır. Śrī Vaiṣṇava’lar bunu gördüklerinde coşkunlukla bunun Āḷavandār’ın kṛpā ve śakti’si (merhameti ve kabiliyeti) olduğunu, bunların genç Iḷaiyāḻvār’ın üzerine adeta bir yağmur gibi yağıp, onu bir sonraki darśana nirvāhakar’ımız olarak selamladığını söylerler. Kainkaryam’lar tamamlanınca Iḷaiyāḻvār Āḷavandār’ı kaybetmenin onda bıraktığı derin etkiden dolayı Śrīraṅgam’daki Namperumāḷ’a bile tapmadan Kāñcīpuram’a döner.

Āḷavandār Ubhaya Vedānta’nın büyük bir âlimiydi. Bu onun grantham’larından kolayca anlaşılır:

Catuḥślokī eserinde sadece 4 śloka’da Pirāṭṭi’nin vaibhavam’ını (görkemini) gösterir.
Stotra Ratnam eseriyse gerçek bir mücevherdir. Tiruvāymoḻi ve diğer eserlerde açıklanan śaraṇāgati (Tanrı’ya teslimiyet) ilkesini basit stotra’lar halinde sunar.
Gītārtha Saṅgraham’da Bhagavad-gītā’nın özünü açıklar.
Āgama Prāmāṇyam ise Śrī Pāñcarātra metinlerinin önemini ve geçerliliğini ele alan eserlerin ilki olmakla meşhurdur.

Āḷavandār’ın Taniyan’ı:

yatpadām-bhoruha-dhyāna
vidhvastā-śeṣa-kalmaṣaḥ
vastutā-mupayāto’haṁ
yāmuneyaṁ namāmi tam

“Nilüfer ayaklarının üzerine meditasyon yapmanın beni cehaletten kurtarıp Hakikate uyandırdığı Yāmunācārya’ya taparım.”

Bir sonraki yazımızda Periya Nambi’nin görkemini göreceğiz.
orijinali Sri Sarathy Svami’nin lütfudur: https://acharyas.koyil.org/index.php/2012/09/01/alavandhar-english/

adiyen raghava ramanuja dasan

Kaynaklar: 6000-padi Guru Paramparā Prabhāvam, Periya Tirumudi Adaivu

Prameyam (hedefimiz) – https://koyil.org
Pramāṇam (kutsal metinlerimiz) – http://granthams.koyil.org
Pramāthā (hocalarımız) – https://acharyas.koyil.org
Śrīvaiṣṇava eğitim/çocuk portalı – http://pillai.koyil.org