śrīḥ śrīmate śatakopāya namaḥ śrīmate rāmānujāya namaḥ śrīmad varavaramunaye namaḥ śrī vānācala mahāmunaye namaḥ
Bir önceki yazımızda (https://acharyas.koyil.org/index.php/2025/10/29/uyyakkondar-turkish/) Uyyakkoṇḍār’dan bahsettik. Şimdi Ōrāṇvaḻi Guru Paramparā’mızın bir sonraki Ācāryan’ı Maṇakkāl Nambi’ye geçeceğiz.
Maṇakkāl Nambi – Maṇakkāl
Thirunakshathram’ı: Māsi, Magam
Avatāra-sthalam’ı: Maṇakkāl (Śrīraṅgam’ın yakınında, Kāverī nehri kıyısında bir köy)
Ācāryan’ı: Uyyakkoṇḍār
Śiṣya’ları: Āḻavandār, Tiruvaraṅga Perumāl Araiyar (Āḻavandār’ın oğlu), Deivattukkarasu Nambi, Piḷḷai Arasu Nambi, Ciṟu Puḷḷūrudaiyār Piḷḷai, Tirumāliruñcōlai Dāsar, Vaṅgipurattu Āycci
Śrī Rāma Miśrar, Maṇakkāl’da dünyaya gelmiştir. Zamanla çoğu kişi onu “Maṇakkāl Nambi” ismiyle tanımıştır.
Ācāryan’ı (ruhani öğretmeni) Uyyakkoṇḍār ile birlikte yaşamış ve 12 yıl boyunca ona böylece hizmet etmiştir. Bu sırada Uyyakkoṇḍār’ın Dharmapatnī’si (hanımı) bu dünyadan ayrılıp Paramapadam’a erer. Bunun üzerine Maṇakkāl Nambi, Ācāryan’ının Tirumāḷigai’sine (kutsal hanesine) ve çocuklarına bakma görevini üstlenir. Bir gün Ācāryan’ının kızları Kāverī nehrinden geri dönerken büyük bir çamurlu su birikintisiyle karşılaşırlar ve üzerinden geçmeye tereddüt ederler. Bunu gördüğü gibi Nambi kendi bedeniyle çamurlu su birikintisine uzanıp kızların onun üzerine basarak karşıya geçmelerini sağlar. Bunu duyduğunda Uyyakkoṇḍār ondan çok memnun olur ve Nambi’nin tirumudi’sini (kutsal başını) kendi lotus ayaklarıyla süsler. Nambi’ye herhangi bir şey isteyip istemediğini sorar, Nambi de yalnızca Ācāryan’ına hizmet etmek istediğini söyler. Śiṣya’sının davranışından ve arzusundan son derece memnun olan Uyyakkoṇḍār, Maṇakkāl Nambi’ye tekrardan Dvaya Mahā Mantropadeśam’ında bulunur (Ācāryan’ların öğrencilerinden çok memnuniyet duyduklarında onlara Dvaya Mahā Mantra’nın anlamlarını tekrardan öğretmeleri o zamanlar adetti).
Paramapadam’a ermeden Maṇakkāl Nambi’yi kendisinden sonraki Ācāryan olarak ilan edip ondan Īśvara Muni’nin oğlunu darśanam’ımızın bir sonraki lideri olarak eğitmesini buyurur. Īśvara Muni’nin Yāmunai Turaivar diye bir oğlu olur. Kısa bir süre sonra Nambi’nin kendisi Yāmunai Turaivar’a pañca saṃskāram bahşeder (o zamanlar śaṅkha-cakra-lāñchanam’ın, yani pañca saṃskāram’ın bir parçası olan deniz kabuğu ve disk amblemlerinin bedene konulmasının çocuğun 11. gününde nāma karaṇam, yani isim verilişi sırasında yapılmasının adet olduğu görülüyor).
Yāmunai Turaivar (onun görkemini konu alan bir sonraki yazıda göreceğimiz gibi) üstün zekasıyla “Āḻavandār” olup krallığın yarısını alır ve gerçek amacını unutup idari görevlere yönelir. Maṇakkāl Nambi Āḻavandār’ı görmek istediğinde muhafızları onu içeri almazlar.
Maṇakkāl Nambi Guru’sunun kendisine verdiği Āḻavandār’ı tekrardan doğru yola getirme görevini üstlenir. Bunun için bir plan yapar. Sarayın mutfağındaki hizmetçilere bir tür yeşillik olan tūtuvaḷai kīrai sebzesinden verir, onlar da bu yaprakları yemeklerde kullanmaya başlarlar. Bu yeşilliğin tadı Āḻavandār’ın hoşuna gider. Bir gün aniden yemeklerinden bu yeşilliğin eksik olduğunu görünce hizmetçilerine bu durumu sorar. Onlar da yaşlı bir Śrīvaiṣṇava’nın bu yeşilliği düzenli bir şekilde onlara verdiğini, fakat artık bunu durdurduğunu söylerler. Āḻavandār bu kişinin Maṇakkāl Nambi olduğunu anlayınca onu sarayına davet eder, baş köşeyi ona takdim eder ve herhangi bir servet arzulayıp arzulamadığını sorar. Maṇakkāl Nambi asıl servete (Śrīvaiṣṇava-Śrī/Tanrı’ya ve O’nun hizmetkarlarına adanmanın yolunun servetine) kendisinin sahip olduğunu ve bu serveti ona vermek istediğini söyler. Bunu duyduğunda Āḻavandār muhafızlarına Maṇakkāl Nambi’yi ne zaman isterse içeri almalarını emreder.
Maṇakkāl Nambi Āḻavandār’a Bhagavad-Gītā’nın anlamlarının tümünü öğretmeye başlar, bu da Āḻavandār’ı yavaşça eski haline geri getirir. Sonunda Āḻavandār tamamen ikna olup kendini tekrardan doğru yola adamayı arzuladığında Maṇakkāl Nambi’ye tüm Gītā’nın mutlak özünün ne olduğunu, tam olarak neyin onu bhagavat-sākṣātkāram’a (Tanrı’yı tecrübe etmeye) erdireceğini sorar. Bunun üzerine Nambi ona carama-ślokam’ın (Bhagavad-gītā 18.66) anlamını detaylı bir şekilde açıklar. Sonra onu alıp Tiruvaraṅgam’a götürür (Śrī Raṅgam kenti) ve orada Periya Perumāl’a tapmasını sağlar. Periya Perumāl’ın güzelliği Āḻavandār’ı kalpten etkiler, böylece Āḻavandār tüm dünyevi bağlılıklardan tamamen vazgeçer.
Maṇakkāl Nambi böylece Nāthamunigaḷ’ın kutsal arzusunu yerine getirmiş olur ve huzurlu bir şekilde bu dünyadan ayrılıp Paramapadam’a erer. Āḻavandār’dan zihninde sürekli Nāthamunigaḷ’ı bulundurmasını ve darśanam’ımızı koruyup yaymasını buyurur. Ve Āḻavandār’a kendisi gibi darśana pravartaka (doğru öğretileri koruyup tesis eden kişi) olan birini bulup kutsamasını söyler. Zaten gerisini herkes bilir – Āḻavandār Emperumānār’ı (Rāmānujācārya) darśana pravartakar’ımız olmakla kutsar ve Emperumānār görkemli bir şekilde bu görevi yerine getirir.
Āḻavandār’ın ihtişamını (vaibhavam’ını) bir sonraki yazımızda göreceğiz.
Maṇakkāl Nambi’nin Taniyan’ı:
ayatnato yāmunam ātma-dāsam alarka-pātrārpaṇa-niṣkrayeṇa
yaḥ krītvānāsthita-yauvarājyam namāmi taṃ rāmameya-sattvam
“Hiçbir çaba sarf etmeden, sadece tūtuvaḷai yapraklarını kullanarak krallığın vârisi Yāmuna’yı kendi adanmış hizmetkarı olarak kazanan Rāma Miśra’ya saygıyla boyun eğerim.”
orijinali Sri Sarathy Svami’nin lütfudur: https://acharyas.koyil.org/index.php/2012/08/25/manakkal-nambi-english/
adiyen raghava ramanuja dasan
Kaynaklar: 6000-padi Guru Paramparā Prabhāvam, Periya Tirumudi Adaivu
Prameyam (hedefimiz) – https://koyil.org
Pramāṇam (kutsal metinlerimiz) – http://granthams.koyil.org
Pramāthā (hocalarımız) – https://acharyas.koyil.org
Śrīvaiṣṇava eğitim/çocuk portalı – http://pillai.koyil.org